szanować I
odnosić się do kogoś lub do czegoś z szacunkiem
Szanowano go przecież, bo pan z prapradziadów, Bogacz, dobry dla chłopów, ludzki dla sąsiadów (II) Stąd ją Sędzia szanował bardzo i przed światem Lubił, może z próżności, nazywać się bratem (II) widać, że szanował Wysoko Bernardyna (IV) Zawszem ciebie szanował (VI) szanuję Sopliców Jak bardzo dobrych i moich dziedziców; Szanuję też Dobrzyńskich Bartków i Maciejów (VII)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Moralność ↔ Reputacja, honor-wstyd